Saga: Tímarit Sögufélags 2018 LVI: I

Fjölbreyttar greinar birtast í vorhefti Sögu 2018. Þorsteinn Vilhjálmsson fornfræðingur ræðir um dagbækur Ólafs Davíðssonar þjóðsagnasafnara og hinsegin rými í Lærða skólanum á 19. öld. Erla Dóris Halldórsdóttir sagnfræðingur fjallar um barnsfarasótt á Íslandi á 19. öld og smitleiðir hennar. Kristjana Kristjánsdóttir beinir sjónum að skjalasöfnum hreppstjóra og stjórnsýsluþróun frá 18. öld til upphafs 21. aldar. Sigurbjörg Elín Hólmarsdóttir sagnfræðingur skoðar gestgjafahlutverk húsmæðra í íslenskum matreiðslubókum og loks fjalla þær Sigríður Matthíasdóttir sagnfræðingur og Þorgerður Einarsdóttir félagsfræðingur um athafnakonur meðal vesturfara. Þrjár þær síðastnefndu beita kenningum Pierre Bourdieu um auðmagn á rannsóknaefni sín.

Álitamálið í þessu hefti Sögu er ritskoðun og tjáningarfrelsi í sögulegu tilliti. Höfundarnar eru Hrafnkell Lárusson doktorsnemi í sagnfræði, Ásta Kristín Benediktsdóttir doktorsnemi í bókmenntafræði, Kristín Svava Tómasdóttir sagnfræðingur og Sævar Finnbogason doktorsnemi í heimspeki.

Forsíðumyndin er tengd árinu 1918 en þess er minnst að 100 ár eru liðin frá því að Ísland varð fullvalda ríki. Gunnar Þór Bjarnason sagnfræðingur ræðir þetta ár út frá ljósmynd af Jóni Magnússyni forsætisráðherra, eiginkonu hans Þóru Jónsdóttur og fósturdóttur þeirra Þóru Guðmundsdóttur.

Í vorhefti Sögu 2018 birtast auk þess ritdómar og ársskýrsla stjórnar starfsárið 2016-2017.