Menn og málleysingjar. Upphaf dýraverndarstefnu á Íslandi

Þessi grein nær yfir tímabilið frá því um 1880 til 1916 og fjallar um upphafsár umræðu um dýravernd hér á landi; að hvaða atriðum í sambúð manna og dýra hún beindist og áhrif hennar í formi stofn unar félagasamtaka og lagasetningar. Íslendingar fengu dýraverndar hugsjónina til sín yfir hafið, frá dýraverndarsamtökum danskra kvenna, en í samræmi við hugmyndir um eðlislægan siðferðisstyrk kvenna töldu margir að þær ættu að vera leiðandi í dýraverndarbar áttu. Sér til liðsinnis við að koma dýraverndarstefnunni á framfæri við Íslendinga fengu danskar konur þáverandi forseta Hins íslenska þjóðvinafélags, Tryggva Gunnarsson. Það varð í framhaldinu hlut verk Þjóðvinafélagsins og Tryggva að flytja Íslendingum boðskap dýraverndar og halda merkjum hennar á lofti í hálfan annan áratug á síðum Dýravinarins sem félagið gaf út frá 1885 til 1916. Íslenskar konur tóku þó ekki frumkvæði í stofnun dýraverndarfélags eins og kynsystur þeirra í Danmörku höfðu gert þrátt fyrir brýningar rit stjóra Dýravinarins þar um.